عفو بین الملل؛ درمان زینب جلالیان به اعتراف تلویزیونی منوط شد

منتشر شده در 14 بهمن 1399

عفو بین الملل؛ درمان زینب جلالیان به اعتراف تلویزیونی منوط شد: عفو بین‌الملل با انتشار نامه‌یی وضعیت سلامت زینب جلالیان را نامساعد توصیف کرد. این سازمان تایید کرد که مأموران و بازجوهای وزارت اطلاعات با هدف گرفتن اعتراف اجباری درمقابل تلویزیون، زینب جلالیان را از درمان محروم کردند.

حبس در انفرادی و تبعید با هدف گرفتن اعتراف

عفو بین‌الملل روز دوشنبه اول فوریه با انتشار نامه‌یی که خطاب به رئیسی سرکرده دستگاه قضائیه نوشته است، این اقدام را شکنجه به قصد گرفتن اعتراف اجبار نامید. عفو بین‌الملل خواهان آن شد که خانم جلالیان رسیدگی فوری پزشکی دریافت کند و در خارج از زندان مورد درمان قرار گیرد.

در نامه عفو بین‌الملل تصریح شده است که خانم جلالیان طی کمتر از یک سال به ۴زندان مختلف درشهرهای مختلف منتقل شده است. مأموران وزارت اطلاعات با نگهداری او در سلول انفرادی و ممانعت از رسیدگی پزشکی به او، شرط درمان و انتقال به زندانی نزدیک به خانواده را، انجام مصاحبه تلویزیونی کردند.

سازمان عفو بین‌الملل براساس پیشنهاد کار گروه‌های ملل متحد خواهان آن شدکه خانم جلالیان هرچه زودتر آزاد شود.

سنگین‌ترین حکم بین زندانیان سیاسی زن

زندانی سیاسی کرد زینب جلالیان متولد سال ۶۱ است. از آذرماه سال ۸۶ به اتهام ارتباط با گروه‌های کردی به حبس ابد محکوم شد. او سنگین‌ترین حکم را در بین زنان زندانی سیاسی دارد. او در یک دادگاه غیرعادلانه در سال ۸۸ به اتهام محاربه و عضویت در گروه پژاک به اعدام محکوم شد. پس از مدتی حکم اعدام او با یک درجه کاهش به حبس ابد تبدیل شد. با این وجود خانم زینب جلالیان طی ۱۳ سال زندان وضعیت‌های دشواری را پشت سر گذاشته است. او بارها در سلول‌های انفرادی مورد شکنجه قرار گرفت. با هدف آزار دادن به شهرهای دور دست تبعید شد.

خانم جلالیان در اعتراض به فشارهای وارد و شرایط زندان بارها در زندان دست به اعتصاب غذا زد.

ماه‌های اخیر گزارش‌هایی مبنی بر بی‌خبری خانواده وی از این زندانی سیاسی منتشر شد. او همچنین به تازگی مبتلا به ویروس کرونا شده بود.

اسفند 05, 1399